🌉 Forum Rak Jelita Grubego
Po pierwsze jelito musi być wypełnione całe płynem ,to jest 2,5 l do 3 l tak się czyści. Po drugie dobrze murzynko kalkulujesz: rano lekkie sniadanie ,potem lekka zupka ,czy jogurt (pora obiadowa) jak ktos musi zjeść .Po południu lub lekkim wieczorkiem wypijamy ten roztwór 2,5 l a nawet 3 i czyscimy.pierwsze słyszę ,że mozna rano coś pić przed badaniem .NIC się nie pije nie ma
Moj tata spotkal chorego na raka jelita i ten mu powiedzial ,ze walczy 11 lat. Niestety ja nie mam rodzenstwa i teraz bardzo to odczuwam. Moj maz nie chce rozmawiac ze mna na temat raka. On sam stracil tate na chlonniaka gdy ten mial 49 lat .
Kochani, moja ciocia miała raka jelita, diagnoza jakieś 8 lat temu. Od tamtej pory dwa razy przerzuty na wątrobie, dwie operacje, chemia (jakas dziwna bo trwająca niebotycznie długo, ale nie jakaś bardzo uciążliwa - nie wiem dokładnie nie dopytuwalam).
Rak jelita grubego. Jak w przypadku każdego nowotworu, przy raku jelita grubego najistotniejsze jest jak najszybsze postawienie diagnozy. Niestety objawy mogą pojawiać się dopiero na zaawansowanym etapie rozwoju choroby. Do najbardziej charakterystycznych symptomów raka okrężnicy można zaliczyć bóle brzucha.
O raku jelita grubego mówi się już niemal jak o epidemii. To jeden z najczęstszych nowotworów i niestety jeden z najbardziej zabójczych (co roku z jego powodu umiera co najmniej 12 tys. Polaków). Choć prawdopodobieństwo, że się pojawi, rośnie wraz z wiekiem, lekarze alarmują, że rak jelita coraz częściej atakuje ludzi młodych.
W dzisiejszych czasach coraz więcej się słyszy o raku jelita grubego. To nie są żarty,czasami żyjemy z tym latami, a czasami pomoc chirurga jest potrzebna i to natychmiast, bo wiadomo, że może to być "coś" złośliwego. Znam kobietę z tym schorzeniem,ale czuje się dobrze, nie korzysta z wizyt u lekarza i żyje .
Przyjrzyjmy się siedmiu najczęstszym objawom, na które trzeba zwracać uwagę. 1. Zmiany w stolcu. Zarówno zaparcia, jak i rozwolnienie mogą wynikać ze zmian nowotworowych w komórkach jelita grubego. Jeśli przez dłuższy czas nie możesz się wypróżnić, robisz to zbyt często albo Twój stolec jest ołówkowaty, koniecznie zgłoś
2017 Oct 31;89 (5):34-42. doi: 10.5604/01.3001.0010.5605. Częstość przerzutów do otrzewnej w raku jelita grubego wynosi 5%-15% w przypadku przerzutów synchronicznych i aż 40% w przypadku wystąpienia wznowy miejscowej. Najlepsze wyniki leczenia uzyskuje się poprzez skojarzone wykonanie zabiegu cytoredukcyjnego w połączeniu z
Krew w kale jest oznaką wielu chorób, jednak nigdy jednoznacznie nie wskazuje na konkretną z nich. W celu rozpoznania i postawienia ostatecznej diagnozy zawsze należy wykonać zlecone przez lekarza badania. Jedną z chorób, na jaką wskazuje krew w stolcu, jest rak jelita grubego. Objawiać się on może również krwawieniem utajonym
zmniejszenie ciśnienia w jelicie objętym toksycznym poszerzeniem jelita grubego; znakowanie zmian kwalifikowanych do usunięcia chirurgicznego; Kolonoskopia w badaniach przesiewowych raka jelita grubego. Kolonoskopia przesiewowa to badanie w celu poszukiwania stanów przedrakowych i raka jelita grubego u zdrowej osoby. Wykonuje się ją:
Cześć wszystkim - od jakiegoś czasu przyglądam się forum i czytam wasze historie i postanowiłam zapytać Historia mojej mamy zaczęła się w styczniu - obecna diagnoza to rak jelita grubego.. niestety zmiany są też na wątrobie mama ma umówiona chemię na ten piątek w CIO w Warszawie.
dzień dobry :) trochę się boję pisać tutaj, ale boję się także zostać z tym sama. wykryto u mnie raka jelita grubego, ale lekarze powiedzieli, że to jeszcze bardzo niezaawansowane stadium i że to m moze się cofnąć. nie wiem, czy mogę w to wierzyć - w końcu tak mówią każdemu? mam 19 lat, wyrok dostałam dosłownie kilka dni temu. nie mogę się ogarnąć - jak powiedzieć o
JglblY.
Witam. Na wstępie powiem, że mam 24 lata i od lat dziecięcych miałem problemy z jelitem grubym. W wieku lat 10 (+-2) miałem wykonaną kolonoskopie ze względu na krew w kale. Okazało się, że mam przewlekłe zapalenie jelita grubego. Lata mijaja a ja od hmm jakoś 14 lat zacząłem mieć problem o, którym nikomu nie mówiłem. Gdy miałem biegunkę lub często się wypróżniałem w krótkim czasie zacząłem odczuwać tak jakby mi coś wypadało z odbytu. Mogłem to dotknąć palcem bo było prawie na równi z odbytem. Coś jakby hemoroidy. Nie ważne lata mijały, a ja miałem problem gdyż się to nasilało i z czasem wypadało na dłużej i nie chciało wrócić na swoje miejsce. Głupi byłem, że nikomu o tym nie mówiłem. Ja zawsze często miałem biegunki i bóle brzucha ze względu na przewklekłe zapalenie jelita grubego. Gdy miałem 20 lat dopadł mnie raz ból brzucha z lewej strony na dole (teraz już wiem, że to jelito grube) i przez 3 dni nonstop mnie tam bolało, zwłaszcza podczas dotyku i zmiany pozycji ciała z siedzącej na stojącą. Pewnego dnia W wieku 21lat skoczyło mi ciśnienie krwi do 200-120. Poszedłem do szpitala miałem przeróżne badania i jest zdrów jak ryba. Jedynie chorysterol za wysoki. Jestem ogólnie cały czas na lekach na nadciśnienie ale to normalne w mojej rodzinie, że mam nadciśnienie (chociaż u innych się nie objawiało tak wcześnie i zdecydowanie nie w takich wartościach). Ja oczywiście spanikowany zacząłem jak Hipohondryk dopasowywać sobie wszystkie choroby. Męczyłem się przez kilka tygodni, byłem kłębkiem nerwów, aż wkońcu wyczytałem informację o raku jelita grubego, które mnie tak mocno zaniepokoiły, że udałem sie czym prędzej do lekarza. Powiedziałem o wszystkim. Podotykał mi brzuch i potem wykonał badanie, które nie wiem jak się nazywa ale zakłada rękawiczkę i bada odbyt palcem. Nic nie wyczuł i stwierdził, że mam *wypadanie ściany jelita grubego*. Uspokoiłem się i dalej sobie spokojnie żyłem. Przez ostatnie 3 lata bardzo mi sie pogorszyło. Praktycznie cały czas mam gazy. Dzień w dzień puszczam gazy oraz często siedze dość długo na wc i nie moge się wypróżnić. Coraz częściej mam różne biegunki z gazami. Pół godziny gazów, potem ostra biegunka, potem znowu gazy, potem zwykły kał, potem znowu biegunka. Często mam takie dolegliwości. Do tego to co mi wypadało z odbytu czuje jakby o wiele urosło bo często muszę bardzo mocno przeć by mi się kał przecisnął i potem wypada taki spłaszczony. Kilka razy mnie przez tydzień, a raz 2 tygodnie bolało jelito grube przy dotyku i zmiany pozycji ciała. Dość często widuje krew na papierze toaletowym i boli mnie bardzo jelito podczas wypróżniania się. Zwłaszcza gdy mam okres, że często chodze się wypróżniać. Piecze, mam uczucie niepełnego wypróżnienia, a moje parcie na stolec sprawia, że czuje jakbym zamiast kału parł to co mi wypada z odbytu, piecze wtedy jak diabli. Czasami mam bóle brzucha jakby mi ktoś igłe w jelito grube wbił na 1-3sekund. Ostatnimi czasy zacząłem sie niepokoić i poszedłem do lekarza i jakimś cudem wkońcu udało mi się wybłagać skierowanie do gastrologa bo oczywiście mój lekarz całe zycie jedzie na wózku, że mam jelito drażliwe i strasznie bagatelizuje moje objawy ale moja kartą przetargową było to, że ponad 10 lat nie miałem badanego jelita po stwierdzeniu tej przewlekłej choroby. Ostatnio byłem u gastrologa powiedziałem o kilku objawach(oczywiście o połowie zapomniałem) ale kompletnie nic mi nie powiedział tylko skierował na kolonoskopie i dowidzenia. Kolonoskopia oczywiście ZA ROK. Jakże by inaczej w naszym cudownym kraju. Dzisiaj mija tydzień od skierowania, a ja poza tym, że już praktycznie zawsze mnie piecze odbyt i mam uczucie niepełnego wypróżnienia i wyciskania kału nawet gdy wypróżniam się stosunkowo rzadko. 5 dni temu zauważyłem wysoko, na wewnętrznej stronie uda guzek pod skórą. Byłem w szpitalu w całodobowej izbie przyjęć i się okazało, że to węzeł chłonny. I nagle wszystko wróciło. Znowu kłębek nerwów ze mnie, naczytałem się na internecie o raku jelita grubego i wyczytałem, że powiększony węzeł chłonny to oznaka przerzutów jelita grubego. Teraz jestem przerażony bo dotarło do mnie, że 3 lata temu gdy mnie lekarz *badał* miałem okres, wktórym mało się wypróżniałem i mógł z tego powodu nic nie wyczuć bo to co tam mam głębiej siedziało. Dotarło do mnie, że mam praktycznie wszystkie objawy raka jelita grubego poza gorączką, wymiotami i spadkiem wagi. Jestem przerażony i nie wiem co robić. Nie widzi mi sie czekanie rok na badanie. Zastanawiam się nad tym by prywatnie się zapisać na kolonoskopie. jestem kłębkiem nerwów. Ogólnie moje objawy, które nasilały się przez lata: - krew na papierze toaletowym i pieczenie odbytu po wypróżnianiu i w trakcie - częste zmiany rytmów wypróżnień. To biegunka, to gazy, to zwykły kał. - zaparcia z gazami (zawsze występowały gdy mnie przez ten tydzień jelito grube bolało przy dotyku). - Spłaszczony stolec - Kłujące bóle jelita grubego po lewej i prawej stronie występujące znienacka i trwające z 1-3sekund. Tak jakby mi ktoś igłe wbił. Okropny ból ale tylko przez moment - Nie wiem czy to może mieć związek ale mam lekkie problemy z ksztuszeniem się śliną. - Uczucia niepełnego wypróżnienia - Zwykłe bóle brzucha nie są u mnie bardzo częstym objawem ale zdecydowanie częstrzym i ostrzejszym niż u zwykłego Kowalskiego. Mówiąc zwykłe mam na myśli biegunkę z ostrymi kurczowymi bólami brzucha. Mam okresy, że często mnie tak boli i mam okresy, że rzadko. Ale u mnie rzadko to raz na 2/3tygodnie. - powiększony węzeł chłonny w górnej wewnętrznej stronie prawego uda Bardzo proszę o wypowiedź czy powinienem jak najszybciej iśc na prywatne badanie. Czy jest szansa, że to nie jest rak jelita grubego przy takich objawach? Dodam też, że nie odżywiałem się przez ostatnie kilka lat zdrowo. Mało błonnika, ciągle tylko mięso, tłuszcz, mało warzyw i owoców poza papryczką chilli, z która ostatnimi czasy ponownie. Po kolonoskopii okazało się, że mam jelito grube w dobrej kondycji. Jedynie na samym końcu jelita grubego (przy odbycie) miałem stan zapalny oraz obrzęk. Po pobraniu wycinka i badaniu okazało się, że to tylko zapalenie błony śluzowej odbytu (proctitis). Dodatkowo powiem, że jeszcze przed badaniem okazało się, że mam hemoroidy. W tym kilka obrzękniętych. Dodatkowo od pół roku zmieniłem dietę jedząc obowiązkowo codziennie owoce, całkowicie rezygnując z ostrych przypraw(w przeszłości BARDZO nadużywałem) i alkoholu(którego i tak dużo wcześniej nie piłem) i bóle jelita stopwniowo ustały(z początku długo nie przynosiło to efektów i dopiero zaważalną różnice poczułem po ok 2-3miesiącach). Od czasu do czasu trochę pobolewa gdy zjem coś sytego i tłustego. A ten mój ból, który mnie męczył czasem co kilka dni przy dotyku oraz zmiany pozycji ciała to zapewne przez gazy (tzw. kolkę jelitową). Zakładam też, że sam się podkręcałem i moje nerwowe usposobienie tez mogło mieć wpływ na nasilanie się tych objawów.
Co to jest rak jelita grubego? Nowotwór jelita grubego rozwija się na skutek niekontrolowanego przez organizm wzrostu komórek w obrębie jednej z części jelita grubego (kątnicy, wstępnicy, poprzecznicy, zstępnicy lub odbytnicy). Objawy i leczenie raków poszczególnych części jelita grubego mogą się istotnie różnić. Zdecydowana większość (90%) nowotworów jelita grubego to rak (gruczolakorak) jelita grubego. Częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet. Rzadko występuje przed 40. rokiem życia, a szczyt zachorowalności przypada na 7. dekadę życia. W Polsce jest drugą w kolejności przyczyną zgonów nowotworowych. Zachodzące w Polsce od lat 90. ubiegłego wieku zmiany nawyków żywieniowych spowodowały stałe zwiększanie się liczby zachorowań na raka jelita grubego. Jakie są czynniki ryzyka zachorowania na raka jelita grubego? Zwiększone ryzyko zachorowania na raka jelita grubego dotyczy osób, w rodzinach których występowała ta sama choroba, a także chorych na chorobę Leśniowskiego i Crohna oraz wrzodziejące zapalenie jelita grubego, palaczy papierosów, osób otyłych, osób z polipami w jelicie grubym oraz osób leczonych już wcześniej z powodu nowotworów jelita grubego. Należy wyodrębnić dwie grupy zachorowań na raka jelita grubego: zachorowania sporadyczne (niezwiązane ze znanym obciążeniem genetycznym/rodzinnym) oraz rodzinne (będące następstwem znanej wady [mutacji] niektórych genów lub nieznanej przyczyny manifestującej się zwiększonym ryzykiem zachorowania na ten nowotworów w danej rodzinie). Zdecydowaną większość zachorowań można przyporządkować do grupy pierwszej, a udział zachorowań rodzinnych/genetycznych nie przekracza według różnych szacunków 15–30% wszystkich przypadków choroby. Jakie są objawy raka jelita grubego? Objawy nowotworów jelita grubego są uzależnione od stopnia zaawansowania choroby i umiejscowienia choroby w obrębie jelita. Do typowych wczesnych objawów należą: krwawienie z odbytnicy (zwłaszcza powtarzające się), obecność krwi w stolcu po defekacji, naprzemienne występowanie zaparć i biegunek, uporczywe biegunki, zmiana w kształcie i rozmiarach stolca, ból i skurcze brzucha, daremne parcie na stolec (powtarzające się epizody parcia na stolec, po których nie udaje się go oddać), anemia (niedokrwistość; wynika z powolnego, często ukrytego, ale stałego krwawienia z guza do światła jelita grubego). Wśród objawów późnych można wymienić typowe objawy zaawansowanego nowotworu: postępującą utratę masy ciała, brak apetytu, osłabienie, anemię itp. Jak rozpoznaje się raka jelita grubego? Istnieje wiele badań pozwalających na rozpoznanie nowotworów jelita grubego. W zależności od rodzaju zgłaszanych przez chorego objawów lekarz zdecyduje, które z badań i w jakiej kolejności należy wykonać, aby potwierdzić rozpoznanie raka jelita grubego lub je wykluczyć. Część badań wykorzystuje się także w badaniach skriningowych (przesiewowych), czyli przeprowadzanych u osób zdrowych, niezgłaszających żadnych objawów, w celu ewentualnego wykrycia nowotworów jelita grubego na bardzo wczesnym etapie rozwoju. Badania ułatwiające wstępne rozpoznanie nowotworu jelita grubego Badanie palcem przez kiszkę stolcową (badanie per rectum). Lekarz wprowadza palec do kiszki stolcowej i dotykiem bada dolną część odbytnicy – w ten sposób można rozpoznać znaczną część guzów położnych w tej części jelita grubego. Badanie antygenu karcynoembrionalnego (CEA) we krwi. Jest to badanie krwi, w czasie którego oznacza się stężenie typowego dla rozwoju nowotworów jelita grubego markeru. Badanie wykorzystywane jest obecnie przede wszystkim w obserwacji chorych po leczeniu na nowotwory jelita grubego – pomaga stwierdzić, czy nie doszło do wznowy procesu nowotworowego. Badanie obecności krwi utajonej w stolcu. Badanie to pozwala na stwierdzenie, czy w stolcu nie ma śladów niewidocznej nieuzbrojonym okiem krwi. Aby badanie było wartościowe, należy ściśle przestrzegać zaleceń, pamiętając o tym, aby badanie powtórzyć według określonego schematu. Współczesne testy na obecność krwi utajonej nie wymagają – w przeciwieństwie do stosowanych jeszcze do niedawana – zachowania reżimu dietetycznego przed badaniem. Rektoskopia. Jest to badanie endoskopowe, w którym przez odbyt wprowadza się sztywny przyrząd optyczny, za pomocą którego można uwidocznić do około 25 cm końcowego odcinka jelita grubego (odbytnicę i część zstępnicy – esicę) oraz w razie potrzeby pobrać wycinki do badania histopatologicznego. Badanie można wykonać bez znieczulenia, zwykle nie jest bolesne; warunkiem efektywnego przeprowadzenia badania jest odpowiednie przygotowania jelita za pomocą specjalnych preparatów oczyszczających przewód pokarmowy ze stolca. Kolonoskopia. Jest to badanie wykonywane przez odbyt za pomocą giętkiego, długiego (ok. 150–180 cm) endoskopu, dzięki któremu można uwidocznić całe jelito grube (aż do miejsca, w którym łączy się z nim jelito cienkie – zastawki Bauhina). Podczas kolonoskopii w razie potrzeby można pobrać wycinki z podejrzanej zmiany, zatamować niewielkie krwawienie lub założyć urządzenie zmniejszające czasowo objawy niedrożności wywoływanej przez nowotwór (tzw. stent). Kolonoskopia wirtualna. Badanie polegające na podaniu powietrza do światła jelita grubego przez odbytnicę i wykonaniu tomografii komputerowej, dzięki której uzyskuje się trójwymiarowy obraz całego jelita. Wlew kontrastowy jelita grubego. Polega na wprowadzeniu do światła jelita grubego powietrza oraz środka kontrastowego i wykonaniu szeregu zdjęć rentgenowskich. Warunkiem rozpoczęcia leczenia jest uzyskanie mikroskopowego potwierdzenia rozpoznania raka (nowotworu złośliwego) na podstawie badania histopatologicznego pobranych wycinków. Dopuszcza się jednak również podjęcie leczenia operacyjnego (zwłaszcza w przypadku guzów położonych powyżej odbytnicy i dających dolegliwości) mimo braku potwierdzenia rozpoznania raka. Do zastosowania radio- i chemioterapii konieczne jest mikroskopowe rozpoznanie nowotworu. Jak leczyć raka jelita grubego? Metoda leczenia raka jelita grubego zależy od stopnia zaawansowania choroby w momencie ustalenia rozpoznania. Zawsze podstawową metodą leczenia nowotworów jelita grubego jest operacja i w każdym przypadku należy rozważyć jej wykonanie. Trzeba jednocześnie podkreślić, że operacja nie zawsze jest możliwa, a czasem jej przeprowadzenie należy odłożyć na później – po zakończeniu stosowania innych, wstępnych (tzw. neoadjuwantowych) metod leczenia. Jeśli nowotwór jelita grubego jest bardzo mały lub ograniczony do niewielkiego polipa, możliwe bywa miejscowe wycięcie samego guza/polipa bez wycinania fragmentu jelita. Zabieg taki można wykonywać w zależności od umiejscowienia i rodzaju zmiany laparoskopowo albo endoskopowo (wykorzystując kolonoskopię lub rektoskop operacyjny). W większości przypadków raka jelita grubego konieczne jest jednak wycięcie guza wraz z fragmentem jelita grubego. Zabieg taki przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym. Zazwyczaj wykonywany jest poprzez cięcie na skórze brzucha o długości 15–30 cm. Istnieje kilka rodzajów standardowych operacji: w przypadku raka w prawej części jelita grubego (kątnica, wstępnica, prawa część poprzednicy) zazwyczaj wykonuje się tzw. prawostronną hemikolektomię. Z kolei w przypadku zmian w lewej części poprzecznicy, zstępnicy i górnej części esicy zwykle wykonuje się „lewostronną hemikolektomię”. Czasem wycina się także esicę z górną częścią odbytnicy, jeśli guz jest położny w tych odcinkach jelita grubego. Wreszcie w przypadku guzów odbytnicy wycina się dolną część esicy z odbytnicą (czasem konieczne jest wycięcie również odbytu). Jeśli z różnych powodów nie da się zeszyć obu wolnych końców jelita („zespolenie jelitowe”), to koniec górny należy przekształcić w tzw. przetokę kałową albo „sztuczny odbyt”. W ostatnich latach podejmuje się próby wycinania fragmentów jelita grubego z nowotworem za pomocą laparoskopu, jednak nie jest to jeszcze postępowanie przyjęte we wszystkich ośrodkach, choć wydaje się, że nie wiąże się z gorszymi pod względem skuteczności wynikami odległymi. Z drugiej strony trzeba podkreślić, że nawet jeśli dany oddział chirurgiczny dysponuje odpowiednim sprzętem, a jego personel jest przeszkolony w tego rodzaju zabiegach, nie oznacza to, że wszystkie operacje jelita grubego będą wykonywane laparoskopowo. Decyzja o możliwości przeprowadzeniu takiego zabiegu zależy od rozmiaru i umiejscowienia guza, chorób współistniejących oraz preferencji chorego. W niektórych przypadkach konieczne jest założenie w trakcie operacji jelita grubego stomii („przetoka kałowa”, „sztuczny odbyt”, „kolostomia”). Jest to otwór w ścianie brzucha, do którego doprowadzony jest końcowy odcinek jelita i przez który stolec przedostaje się na zewnątrz, do umieszczonego nad otworem plastikowego zbiornika (worka stomijnego). Przetoka taka może być przejściowa, ale może być również rozwiązaniem ostatecznym. Czasem stosuje się także tzw. przetokę jelitową „protekcyjną”, aby na kilka miesięcy (na okres potrzebny na wygojenie zespolenia) treść jelitowa nie przechodziła przez zeszyty (zespolony) odcinek jelita. Taką przetokę (jejunostomię) zakłada się czasowo, tzn. planuje się zamknięcie stomii i przywrócenie naturalnej drogi oddawania stolca w późniejszym czasie (od kilku tygodni do kilku miesięcy). W przypadku chorych z bardzo zaawansowanymi nowotworami jelita grubego konieczne może być przeprowadzenie operacji wielonarządowych. Dzieje się tak w sytuacji, gdy nowotwór nacieka sąsiednie organy i aby można było usunąć go w całości, trzeba wyciąć częściowo lub doszczętnie zajęty organ (np. żołądek, wątrobę, śledzionę, nerkę, ścianę brzucha, pęcherz moczowy itp.). Chemioterapia (oraz nowoczesne ukierunkowane leczenie molekularne) wykorzystuje się w leczeniu nowotworów jelita grubego zarówno przed operacją, jak i po niej. Zastosowanie chemioterapii przed operacją może w niektórych przypadkach powodować zmniejszenie masy guza i przez to ułatwiać pracę chirurga oraz zwiększyć efektywność operacji, wyrażoną szansami na pełne wyleczenie. Z kolei zastosowanie chemioterapii po zabiegu operacyjnym ma poprawić przeżycie chorych poprzez zniszczenie ewentualnie krążących w organizmie komórek nowotworowych. Leczenie napromienianiem (radioterapia) jest najczęściej wykorzystywane w leczeniu nowotworów odbytnicy, czyli części jelita grubego położonej tuż przed odbytem. Stosowane jest albo przed operacją (najczęściej), albo po niej. Przed operacją ma doprowadzić do zmniejszenia guza, umożliwiając w ten sposób operację lub ją ułatwiając, natomiast po operacji ma za zadanie zniszczyć ewentualne pozostałości nowotworu. Napromienianie można stosować również w leczeniu objawów nowotworów jelita grubego, np. bólu. W ostatnich latach powstało wiele leków tzw. terapii ukierunkowanej molekularnie. Są to leki, które potrafią „rozpoznać” komórki nowotworowe i niszczyć je, zazwyczaj bez znaczniejszej szkody dla większości komórek zdrowych. Obecnie leki te używane są u niektórych chorych jako leki uzupełniające klasyczne sposoby leczenia opisane powyżej. Należy podkreślić, że nie we wszystkich przypadkach można wykorzystać leki z tej grupy, warunkiem ich użycia jest bowiem wrażliwość komórek danego raka na dany lek. Również skuteczność tych leków cechuje się istotnymi ograniczeniami. Czy raki jelita grubego mogą występować rodzinnie? Około 80% wszystkich przypadków nowotworów jelita grubego do nowotwory niemające podłoża rodzinnego, tzn. są to nowotwory powstające u osób, w najbliższej rodzinie których nie stwierdzono tego typu chorób. Pozostałe 20% chorych na nowotwory jelita grubego to osoby obciążone rodzinnie, czyli mające bliskich krewnych, u których rozpoznano nowotwór tego typu. Około 5% wszystkich zachorowań na nowotwory jelita grubego to nowotwory występujące rodzinnie jako zespół Lyncha (rak jelita grubego niezwiązany z polipowatością – HNPCC). Około 0,5–1% zachorowań na raka jelita grubego powoduje mutacja genu APC, wywołująca zespół polipowatości rodzinnej. Osoby mające krewnych pierwszego stopnia chorych na nowotwory jelita grubego są obciążone większym ryzykiem rozwoju tych chorób. U wszystkich członków rodzin obciążonych zwiększonym ryzykiem zachorowania na raka jelita grubego należy stosować odmienne zasady obserwacji i ewentualne operacje prewencyjne. Czy można uniknąć zachorowania na raka jelita grubego? Wśród czynników ryzyka rozwoju nowotworów jelita grubego istnieje kilka, które można modyfikować, zmieniając swoje zachowania na bardziej prozdrowotne. Do działań zmniejszających ryzyko rozwoju nowotworu jelita grubego należą: regularna aktywność fizyczna, ograniczenie zawartości tłuszczów, zwłaszcza pochodzenia zwierzęcego, w diecie, regularne spożywanie (do pięciu razy w ciągu dnia) świeżych owoców i warzyw, ograniczenie dziennej podaży kalorycznej, zmniejszenie spożycia alkoholu. Powyższe działania pozwalają na zmniejszenie ryzyka rozwoju nowotworu jelita grubego, ale nie eliminują go całkowicie. Dlatego wszystkim osobom, które ukończyły 50. rok życia, zaleca się wykonywanie co najmniej jednego okresowego badania pozwalającego na wczesne wykrycie nowotworu jelita grubego, co daje szanse na uzyskiwanie bardzo dobrych wyników leczenia. Istnieją różne schematy badań skriningowych zmierzających do wczesnego wykrywania nowotworów jelita grubego. Do najczęściej zalecanych należą: wykonywanie kolonoskopii co 10 lat, wykonywanie odpowiednich testów na ukrytą krew w stolcu co rok, wykonywanie badania kontrastowego jelita grubego co 5 lat.
Nie znaczy to, że jeśli ktoś w rodzinie chorował na raka jelita grubego, my też na pewno na niego umrzemy. Ale jesteśmy obciążeni znacznie większym ryzykiem choroby. A jeśli mamy tego świadomość, możemy znacznie łatwiej się przed nim uchronić.[Rak jelita grubego - zobacz infografikę]To jeden z najgroźniejszych nowotworów złośliwych w Polsce, drugi jeśli chodzi o przyczynę zgonów. Rozwija się w jelicie grubym. Jelito grube zbudowane jest z trzech odcinków: kątnicy, okrężnicy i odbytnicy – nowotwór może rozwinąć się w każdym z powstaje rak jelita grubego? Najczęściej tworzy się on z łagodnych polipów, Aż 90 proc. złośliwych zmian rozwija się w ten sposób. Rak jelita grubego może rozwijać się zarówno wewnątrz jelita, jak i rozrastać się na zewnątrz, atakując otaczające jelita – coraz więcej zachorowańRak jelita grubego jest coraz poważniejszym zagrożeniem. Z roku na rok jest wykrywany u coraz większej liczby pacjentów. W 2010 r. taką diagnozę usłyszało 14 tys. osób, w 2013 r. już ponad 15 początkowej fazie choroby nowotwór jest wyleczalny Niestety rak jelita grubego najczęściej wykrywany jest bardzo późno, kiedy jest już śmiertelną chorobą. Spośród 15 tys. pacjentów, którzy chorowali na raka jelita grubego, w 2013 roku zmarło ponad 9 tysięcy jelita grubego – objawyJak boli rak jelita grubego? – jest dość często stawianym pytaniem przez pacjentów. Rak jelita zwykle nie boli i może właśnie dlatego wielu chorych zgłasza się do lekarza zbyt późno. Nowotwór ten w ogóle przez wiele lat może nie dawać żadnych objawów, co powoduje, że często diagnozowany jest w zaawansowanym zatem objawy świadczą, że w naszym jelicie dzieje się coś złego? W zależności od tego, w której części jelita rozwija się nowotwór, objawem jest często utajone krwawienie połączone z postępującą niedokrwistością lub jawne krwawienie z dolnego odcinka przewodu pokarmowego i zmiana rytmu wczesne objawy raka jelita to:- krwawienie z odbytu;- krew w stolcu;- niedokrwistość;- uporczywe biegunki lub biegunki i zaparcia występujące naprzemiennie;- zmiana w kształcie i rozmiarach stolca;- bóle brzucha;- ciągłe parcie na raka jelita grubego w zaawansowanym stadium to klasyczne objawy choroby nowotworowej:- utrata masy ciała;- brak apetytu;- jelita grubego – przyczynyCo powoduje raka jelita grubego?- wiek – wraz z wiekiem ryzyko zachorowania rośnie. Przed 40. rokiem życia rak jelita grubego diagnozowany jest bardzo rzadko. Ryzyko rośnie po 50 roku życia, a szczyt zachorowań przypada na ósmą dekadę życia;- otyłość (u osób z MBI powyżej 30 ryzyko zachorowania rośnie o 50-100 proc. w porównaniu do osób z odpowiednią wagą, a więc BMI poniżej 24,99);- niezdrowa dieta bogata w tłuszcze zwierzęce, czerwone mięso i przetworzoną żywność, a uboga w warzywa, owoce i błonnik pokarmowy;- niska aktywność fizyczna;- palenie papierosów (szacuje się, że nawet w 20 proc. przypadków rak jelita grubego związany jest paleniem);- przebyta radioterapia jamy brzusznej;- przyjmowanie leków immunosupresyjnych po przeszczepie organów;- nadużywanie alkoholu;- przebyte wycięcie pęcherzyka żółciowego;- infekcje wirusem HPV;- przebyty rak szyjki macicy, sromu lub jelita grubego - genetykaCzy skłonność do raka jelita grubego można odziedziczyć? Tak i to właśnie geny, obok złego trybu życia, są najczęstszą przyczyną rozwoju raka jelita grubego. Szacuje się, że nawet 15-30 proc. przypadków raka jelita grubego ma podłoże badania genetyczne wykażą, że mamy mutację genów odpowiadającą za rozwój raka jelita grubego, nie znaczy to jeszcze, że jesteśmy skazani na tę chorobę. Oznacza to jedynie, że ryzyko zachorowania jest u nas znacznie większe niż u czynniki genetyczne to nie tylko fakt, że na raka jelita grubego ktoś już wcześniej w rodzinie chorował i mógł nam przekazać wadliwy genetyczne to również:- zespół rodzinnej polipowatości gruczolakowatej, który uznawany jest za tzw. stan przednowotworowy (rak jelita grubego rozwija się u 75-95 proc. chorych z rodzinną polipowatością gruczolakowatą);- zespół Lyncha (kiedyś nazywany dziedzicznym rakiem jelita grubego niezwiązanym z polipowatością). Jest to najczęstsza przyczyna uwarunkowanego genetycznie raka jelita grubego i odpowiada za 1-3 proc. zachorowań na ten nowotwór;- wcześniejsze zachorowanie na raka jelita grubego;- choroby zapalne jelit (np. wrzodziejące zapalenie jelita grubego 20-krotnie zwiększa ryzyko zachorowania na nowotwór jelita grubego).Badania genetyczne na raka jelita grubegoKto powinien wykonać badania genetyczne? Przede wszystkim pacjenci, w rodzinie których wystąpiły zachorowania na raka jelita grubego, szczególnie przed 40. rokiem życia. Jeśli u kogoś z rodziny została potwierdzona obecność mutacji genetycznych, odpowiedzialnych za rozwój raka jelita grubego, to również jest to wskazanie do badań genetyczne wykrywające mutację odpowiedzialną za raka jelita grubego nie są inwazyjne i polegają na pobraniu próbki krwi do analizy. Na wyniki badań czeka się ok. 7 wykryć raka jelita grubego?Badania genetyczne robi się przede wszystkim dlatego, że świadomość dużego ryzyka zachorowania powoduje, że pacjent zaczyna się regularnie badać. Jeśli rzeczywiście zachoruje na raka jelita grubego, dowie się o tym wcześniej, a dzięki temu ma szansę na zupełne badania na raka jelita grubego powinni wykonywać pacjenci po 50 roku życia, pozostający w grupie ryzyka lub tacy, którzy mają niepokojące objawy?- badanie na obecność krwi utajonej w stolcu (co 1-2 lata, po 50 roku życia, powinno być profilaktyką u wszystkich mężczyzn i kobiet);- badanie per rectum (przez odbyt) - co 1-2 lata po 50 roku życia profilaktyka u wszystkich mężczyzn;- kolonoskopia - alternatywa dla badania na krew utajoną w kale - (badanie za pomocą endoskopu z kamerą wprowadzanego do jelita przez odbyt) - co 10 lat jako profilaktyka u wszystkich mężczyzn i kobiet po 50 roku życia. U pacjentów powyżej 65 roku życia częstość wykonywania kolonoskopii jest uzależniona od indywidualnej oceny lekarza;- rektoskopia (oglądanie końcowego, ok. 30-cm odcinka odbytnicy przez specjalny wziernik);- kolonoskopia wirtualna, czyli kolonografia (badanie trójwymiarowego obrazu jelita stworzonego ze zdjęć wykonanych tomografem komputerowym);- badanie stężenie markera 5 CEA we i badanie krwi utajonej w kale to badania profilaktyczne zalecane w kierunku wczesnego wykrycia choroby. Standardowo są wykonywane u osób bez badanie markera nowotworowego, wirtualna kolonoskopia i szereg innych, dodatkowych badań diagnostycznych pomocnych w postawieniu diagnozy wykonuje się jako element pogłębionej diagnostyki u pacjentów, u których lekarz na podstawie wywiadu i wyników wcześniejszych badań zdecyduje o konieczności ich powyższe badania mogą prowadzić do diagnozy, jednak nie dają jednoznacznej odpowiedzi, czy to rak jelita grubego. Jednoznaczną diagnozę może dać jedynie badanie histopatologiczne, a więc pobranie próbki chorej tkanki, np. guza czy polipa i poddanie jej jelita grubego – rokowaniaJak szybko postępuje rak jelita grubego? Szacuje się, że nowotwór, który najczęściej powstaje z przekształcenia polipa, rozwija się ok. 10 u 80 proc. chorych rak jelita grubego wykrywany jest w zaawansowanym stadium choroby. 40 proc. takich pacjentów nie kwalifikuje się do operacji. Wyleczenie ich jest niemożliwe, a jedyne na co mogą liczyć, to łagodzenie objawów i spowolnienie rozwoju pozostałe 60 proc. chorych? Jeśli choroba została wykryta w I stadium, odsetek 5-letniego przeżycia sięga nawet 90 proc. Nie oznacza to, że pacjent przeżyje tylko 5 lat. Przeciwnie, to oznacza, że choroba jest pod kontrolą, a ryzyko nawrotu nowotworu po 5 latach jest rak jelita grubego został wykryty w ostatnim stadium, kiedy pojawiły się już przerzuty do innych organów, a ich wycięcie jest niemożliwe, odsetek 5-letniego przeżycia wynosi tylko 7 proc. Jeśli przerzuty zostaną wycięte chirurgicznie - 25-35 odsetek przeżycia u pacjentów z rakiem jelita grubego wynosi 40 u chorych na raka jelita grubego najczęściej pojawiają się przerzuty?Drogą naczyń krwionośnych i naczyń chłonnych rak atakuje najczęściej wątrobę, rzadziej płuca, jajniki, nadnercza, mózg i jelita grubego – leczenieJak leczyć raka jelita grubego? Podstawową metodą jest operacja, a więc wycięcie złośliwego guza. Leczenie chirurgiczne może zostać poprzedzone radioterapią. Złośliwy guz wycinany jest z okolicznym zdrowym fragmentem jelita oraz najczęściej z okolicznymi węzłami to możliwe, pozostałe fragmenty jelita są ze sobą zszywane. Może być jednak tak, że zszycie jest niemożliwe, wtedy tworzy się sztuczny odbyt, a więc stomię. Stomia polega na stworzeniu otworu w ścianie brzucha, do którego doprowadzany jest końcowy odcinek jelita grubego. Na zewnątrz otworu instaluje się plastikowy zbiornik, do którego wydalany jest stolec. U niektórych pacjentów może się to wiązać z pogorszeniem komfortu życia, jednak ze stomią da się normalnie funkcjonować. W niektórych przypadkach wydalanie przez tzw. sztuczny odbyt konieczne jest do końca życia, jednak czasami tylko do czasu wygojenia się zespolenia rak jelita grubego zostanie zdiagnozowany w zaawansowanym stadium, konieczna może być operacja wielonarządowa . Wycina się wtedy nie tylko fragment jelita, ale również inne zajęte nowotworem organy jak fragment wątroby, żołądka, nerek, ściany brzucha lub leczeniu operacyjnym konieczne może być zastosowanie dodatkowo radioterapii i jelita grubego – dietaJak pokonać raka jelita grubego? Najlepiej działać jeszcze zanim on się rozwinie, a do tego konieczna jest odpowiednia dieta. Przede wszystkim należy ograniczyć tłuszcze, szczególnie te pochodzenia zwierzęcego oraz czerwone mięso, szczególnie grillowane, wędzone, smażone. Należy również ograniczyć cukry, przede wszystkim obecne w słodyczach i napojach słodzonych oraz wykluczyć wysokoprzetworzoną jeść? Przede wszystkim zwiększyć w diecie obecność bezskrobiowych warzyw i owoców. Kluczowy jest błonnik pokarmowy zawarty w warzywach i owocach. Naukowcy twierdzą, że zwiększona ilość błonnika w diecie może ograniczyć ryzyko rozwoju raka jelita grubego o względu na błonnik należy też jeść produkty pełnoziarniste – pieczywo, kasze, ryż czy są ryby, owoce morza, orzechy i diecie powinna się znaleźć odpowiednia dawka witaminy C i D, beta-karotenu, kwasu foliowego, wapnia i selenu. Do tego zaleca się ograniczenie picia alkoholu i rzucenie dieta powinna być uzupełniona regularną aktywnością fizyczną, która może zmniejszyć ryzyko rozwoju raka jelita grubego nawet o 50 proc. Nie należy zapominać o nawodnieniu - wskazana jest woda, napary ziołowe i słaba się więcej:Rak jelita grubego – objawy, rokowania, leczenieNowotwory i geny. Co to są testy genetyczne?Rak piersi zabija kobiety. Jak temu zaradzić?
Marzec jest miesiącem świadomości raka jelita grubego, który często jest nazywany „cichym zabójcą”. Ze względu na zbyt późną wykrywalność, jest to wyjątkowo niebezpieczny nowotwór - rozwija się nie dając nawet przez wiele lat żadnych objawów. Z tego powodu często chorzy zgłaszają się do lekarza zbyt późno, dlatego tak ważne są badania profilaktyczne. - Badanie na zawartość krwi utajonej w kale to ogólnie przyjęte w diagnostyce wczesnego rozpoznawania raka jelita grubego, nieinwazyjne narzędzie w badaniach przesiewowych. Dodatni wynik nie musi być związany z rakiem. Jest uzyskiwany także w przypadku innych przyczyn krwawień do jelita – hemoroidy, wrzody żołądka, polipy jelita grubego, zapalenia jelit, uchyłki jelita grubego, itp. Zawsze jednak dodatni wynik testu należy skonsultować z lekarzem, który zadecyduje o dalszej diagnostyce, jest też wskazaniem do wykonania kolonoskopii. - mówi dr n. med. Iwona Kozak-Michałowska, Dyrektor ds. Nauki i Rozwoju. Specjaliści z Wojewódzkiego Wielospecjalistycznego Centrum Onkologii i Traumatologii im. M. Kopernika w Łodzi zdecydowali się na przeprowadzenie profilaktycznej kampanii, która ma na celu zwiększenie świadomości społecznej na temat raka jelita grubego. Zainteresowani uczestnictwem w akcji otrzymują darmowe zestawy na badania krwi utajonej w kale. Badania wraz z opisem wyników wykonują Laboratoria Medyczne Synevo. Mieszkańcy z mniejszych miast mogą kupić test przez Internet (koszt 55 zł) i wykonać go bez wychodzenia z domu. Materiał jest odsyłany kurierem do laboratorium, a wyniki w wersji papierowej są odsyłane tradycyjną pocztą. Ważne fakty:POLECAMY Rak jelita grubego jest w Polsce na drugim miejscu wśród przyczyn zgonów na nowotwory złośliwe. Rocznie odnotowywane jest ok. 17 tys. nowych zachorowań. Zachorowalność na ten typ nowotworu wzrosła dwukrotnie w ciągu ostatnich 20 lat i nadal obserwuje się wzrastającą liczbę nowych zachorowań. Jest to jeden z najbardziej podstępnych nowotworów – rozwija się przez wiele lat nie dając objawów. Prawdopodobieństwo zachorowania wzrasta wraz z wiekiem, najczęściej jest wykrywany u osób powyżej 60 roku życia. U około 10% chorych występują predyspozycje genetyczne do zachorowania. - Niestety pod względem statystyk wyleczalności raka jelita grubego Polska zajmuje jedno z ostatnich miejsc w Europie. Dzieje się tak ze względu na niską świadomość oraz fakt, że choroba jest wciąż uważana za wstydliwą i w rezultacie chorzy często zgłaszają się do lekarza zbyt późno – tłumaczy doktor Iwona Kozak-Michałowska i dodaje: - Nawet, gdy w rodzinie nie było zachorowań na tę postać raka, nie obserwujemy też u siebie objawów choroby, po ukończeniu 40 roku życia zaleca się coroczne badania profilaktyczne. Po pięćdziesiątce wykonywanie ich raz na rok powinno być już standardowym działaniem. Rak jelita grubego rozwija się najczęściej w okrężnicy i odbytnicy, może też być umiejscowiony w każdej części tego jelita. Polipowaty twór rośnie w jego wnętrzu, może rozrastać się także na zewnątrz. Genetyczne czynniki ryzyka zachorowania na raka jelita grubego to wrodzony niepolipowaty rak jelita grubego – tzw. zespół Lyncha – mutacja genów MSH-2, MSH-1 (90% prawdopodobieństwo zachorowania u nosicieli tej mutacji) oraz polipowatość rodzinna, czyli setki gruczolaków w jelicie grubym – mutacja genu APC, który jest białkiem blokującym aktywność β-kateniny pobudzającej proliferację (100% prawdopodobieństwo rozwoju raka przed 40 u nosicieli tej mutacji). Pierwszym etapem (stan przedrakowy) jest powstawanie gruczolaków (inaczej polipów), tj. nieprawidłowych, początkowo łagodnych skupisk komórek o kształcie podobnym do grzyba, które rosną wzdłuż wyściółki jelita. Polipy mogą stać się zmianami nowotworowymi, a proces ten może trwać nawet kilkanaście lat. Badania wykazują, że usunięcie polipa zmniejsza ryzyko wystąpienia raka o 75-90%. Rak jelita grubego może dawać przerzuty do płuc, wątroby, kości, a także do jajników, nadnerczy lub mózgu W jego leczeniu najważniejszy jest czas - wykrycie tego nowotworu we wczesnej fazie daje bardzo duże szanse na całkowite wyleczenie. W licznych publikacjach naukowych wykazano, że duże znaczenie w zmniejszeniu śmiertelności z powodu raka jelita grubego mają badania przesiewowe, z czego najważniejsza jest ocena obecności krwi utajonej w kale. To jedno z badań, które każdy powinien wykonać przynajmniej raz w roku, a w szczególności osoby, które mają przypadki raka jelita grubego lub raka żołądka w rodzinie, ukończyły 50 rok życia, osoby z podejrzeniem schorzeń układu pokarmowego lub cierpiące na bóle żołądka, osłabienie i utratę masy ciała. Dostępne laboratoryjne badania przesiewowe w kierunku raka jelita grubego to: badanie na krew utajoną w kale (FOB) – test jakościowy, zalecany po 50 r. ż., najlepiej raz w roku, maksymalnie raz na 2 lata, a w przypadku wyniku dodatniego wskazane badanie endoskopowe. test FIT OC-SENSOR – test ilościowy, dzięki zautomatyzowaniu badania ogranicza się wpływ błędu człowieka na wynik, może być stosowany także w monitorowaniu leczenia. Oba testy nie wymagają specjalnego przygotowania pacjenta, ani przestrzegania zasad dietetycznych. W większości przypadków przyczyny "ukrytego krwawienia do jelita" nie są powodowane rakiem. Przyczyną mogą być np. hemoroidy, stany zapalne jelit, zaparcia, krwawienia z nosa, ekstrakcja zęba. Jednak jeśli pojawią się objawy takie jak: ślady krwi i krwawienia z odbytu, ołówkowate stolce, niezamierzona utrata masy ciała, dokuczliwe zaparcia, biegunki połączone z oddawaniem dużych ilości gazów, które utrzymują się przez wiele tygodni, nie ignorujmy ich. Alarmującym sygnałem powinny być także bóle w dole brzucha i dolnych partiach pleców oraz nudności, wymioty i trudności w przełykaniu, ponadto poczucie niepełnego wypróżnienia, niedokrwistość, przewlekłe zmęczenie, utrzymujące się dłuższy czas osłabienie organizmu i podwyższona temperatura ciała. Wszystko to powody, by jak najszybciej udać się na wizytę do lekarza i zrobić kontrolne badania. Więcej na ten temat na: oraz //
forum rak jelita grubego
